Toril Wiki
Advertisement

Przekierowanie do:

  • Chowańce

Kot dla wiedźmy, kruk dla czarownika. Każdy mag powinien mieć swojego małego, magicznego pomocnika.

Dostępność wiedzy:[]

Łatwo dostępna, o chowańcach można dowiedzieć się z bibliotek i od wykształconych czarodziejów.

Wygląd[]

Chowańce to zazwyczaj małe zwierzątko: żaby, szczury, węże, koty, łasice czy kruki. Wyglądają tak, jak typowi przedstawiciele gatunku, można w ich oczach dostrzec jednak znacznie większą inteligencję.

Zachowanie[]

Im dłużej chowaniec przebywa z magiem, im silniejsza jest między nimi więź, tym jest inteligentniejszy. Powoli może wyzbywać się zwierzęcych odruchów, zyskując pełną świadomość. Bardzo często przypominają ludzi w zachowaniu. Posiadają swoje indywidualne wady i zalety, rzeczy, które lubią i których nie lubią, a te, które potrafią mówić, także i charakterystyczne powiedzonka i akcent. Wszystko jest kwestią osobistą. Choć najczęściej chowaniec w charakterze i zachowaniu przypomina swojego właściciela.

Oczywiście, co niezmienne u każdego chowańca, to zaufanie i oddanie swojemu panu.

Zdolności[]

Podstawową zdolnością chowańca jest więź empatyczna z właścicielem. Dzięki niej łatwiej wymieniać się informacjami, dzięki czemu chowańce pełnią rolę czujnych obserwatorów i strażników. Współdzielą również silne emocje, więc silnie zwierzęcy towarzysz będzie oddziaływał na maga pobudzająco, pozwalając mu lepiej działać na instynktach, a wysoce inteligentny i opanowany chowaniec będzie swojego maga uspokajał.

Im silniejsza więź, tym potężniejsze zdolności posiada chowaniec. Spośród licznych, dostępnych mocy jedną z ważniejszych jest Telepatia - chowaniec może bezpośrednio przekazywać wiadomości i obrazy właścicielowi, a ten może wydawać rozkazy bez słów. Mag z chowańcem mogą również współdzielić czary, co oznacza, że wszystkie czary o pozytywnym aspekcie rzucone na czarownika lub chowańca działają na obydwu z taką samą siłą. Niektóre chowańce mogą rozkazywać zwykłym przedstawicielom swego gatunku, inne mogą być nośnikiem zaklęć maga, na przykład przenosić zaklęcia dotykowe lub nawet samemu rzucać zaklęcia.

Oczywiście chowaniec zachowuje też wszystkie zdolności i umiejętności zwykłego przedstawiciela, jak na przykład żmija zachowa swój jad.

Odmiany[]

Oprócz zwykłych, zwierzęcych chowańców, potężniejsi magowie mogą posiadać potężniejsze chowańce. Bardzo często takie chowańce były już inteligentne przed związaniem, więc pozyskanie takiego chowańca zazwyczaj wymaga przekonania go najpierw.

Pseudosmok / Smok baśniowy[]

Ci mniejsi kuzyni smoków są dobrymi istotami z natury, czasem więc same oferują pomoc altruistycznym lub zwyczajnie sympatycznym magom.

Imp / Quasit[]

Choć są jednymi ze słabszych mieszkańców Planów Niższych, chętnie oddają się na usługi nikczemnym magom, stając się wbrew pozorom potężnymi sojusznikami. Quasity służą tym destruktywnym, a impy, rzecz jasna, tym bardziej podstępnym.

Mefit[]

Te istoty, podobne impom, lecz neutralne w charakterze, często wiążą się z magami władającymi odpowiednimi dla nich żywiołami. Lodowe mefity lgną do magów lodu, magmowe mefity do ognistych i tak dalej.

Homunkulus / Bogin[]

Czasem mag chciałby samemu stworzyć sobie chowańca. Doświadczony czarodziej bez trudu stworzy homunkulusa, małego, latającego konstrukta, a doświadczony druid potrafi tchnąć życie w stertę ziemi i patyków, tworząc mało kształtnego, ale bardzo naturalnego bogina.

Tressym[]

Uroczy, skrzydlaty kot jest marzeniem każdej młodocianej czarodziejki.

Żądlak[]

Niekiedy magowie ściągają sobie na pomoc te wielkie komary, które mogą zaskakująco dobrze wspierać ich w walce.

Społeczeństwo[]

Chowańce żyją ze swoimi właścicielami, nie mogą więc tworzyć własnych społeczeństw.

Pochodzenie[]

Aby związać ze sobą chowańca trzeba wykonać magiczny rytuał, nie jest on jednak specjalnie skomplikowany. Nawet niedoświadczony czarownik będący dobrze pokierowanym, jest w stanie to zrobić.

[]

Autor: Aktor Korekta: Darky

Advertisement